سلام روح بلندِ گذشته از کم دنیا!
تو ای مسافر بدرود گفته با غم دنیا
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه
خدا قسمت کند با عشق عمری همسفر بودن
شریک روزهای سخت و شبهای خطر بودن