ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
هستی ندیده است به خود ماتم این‌چنین
کی سایه‌ای شد از سر عالم کم این‌چنین؟
كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
برای لحظۀ موعود بی‌قرار نبودم
چنان‌که باید و شاید در انتظار نبودم
ای سفیر صبح! نور از لامکان آورده‌ای
بر حصار شب دمی آتشفشان آورده‌ای
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمی‌شوند همواره عیان
هر منتظری که دل به ایمان داده‌ست
جان بر سر عشق ما به جانان داده‌ست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبله‌نما خواهد بود
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گل‌افشان باشد
