فرو میخورد بغض در گلو را
عقب میزد پَرِ هر چه پتو را
مردی که دلش به وسعت دریا بود
مظلومتر از امام عاشورا بود
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را