گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی
