گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
یا شب افغان شبی یا سحر آه سحری
میکند زین دو یکی در دل جانان، اثری
زمان چه بیهدف و ناگزیر در گذر است
زمان بدون شما یک دروغ معتبر است!