چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید
زمان چه بیهدف و ناگزیر در گذر است
زمان بدون شما یک دروغ معتبر است!