گل کرده در ردیف غزلهای ما حسین
شوری غریب داده به این بیتها حسین
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم
شنیده بود که اینبار باز دعوت نیست
کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشکهای بیصدا گفتم حسین