ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
حُسنِ یوسف رفتی اما یاسمن برگشتهای!
سرو سبزم از چه رو خونین کفن برگشتهای؟
باز هم اربعین رسیده بیا
باز هم از تو بیخبر ماندم
برداشت به امیّد تو ساک سفرش را
ناگفتهترین خاطرۀ دور و برش را
اگرچه در شب دلتنگی من صبح آهی نیست
ولی تا کوچههای شرقی «العفو» راهی نیست
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
هرچند در شهر خودت تنهایی ای قدس
اما امید مردم دنیایی ای قدس