در راه تو مَردُمَت همه پر جَنَماند
در مکتب عشق یکبهیک همقسماند
اَلسَّلام ای سایهات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین
جاده در پیش بود و بیوقفه
سوی تقدیر خویش میرفتیم
هرگز نه معطل پر پروازند
نه چشم به راه فرصت اعجازند
روشنتر از تمام جهان، آسمان تو
باغ ستارههاست مگر آستان تو؟