به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
ای عشق! ای پدیدۀ صنع خدا! علی!
ای دست پرصلابت خیبرگشا! علی!
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
نرسد اگر به على كسى، به كجا رود؟ به كجا رسد؟
به خدا قسم كه اگر كسى، به على رسد، به خدا رسد
هرچند حال و روز زمین و زمان بَد است
یک قطعه از بهشت در آغوش مشهد است