شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
عمری‌ست گفته‌ایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
آن‌که در خطّۀ خون، جان به ره جانان داد
لبِ لعلش به جهانِ بشریّت جان داد
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
محبوبۀ ذات پاک سرمد زهراست
جان دو جهان و جان احمد زهراست
