الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو
یک روز شبیه ابرها گریانم
یک روز چنان شکوفه‌ها خندانم
گفتند به من که از سفر می‌آیی
من منتظرم، بگو اگر می‌آیی
ای ز داغِ تو روان، خون دل از دیدۀ حور!
بی‌تو عالم همه ماتمکده تا نفخۀ صور
وقت وداع فصل بهاران بگو حسین
در لحظه‌های بارش باران بگو حسین
شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی
به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی
کوچه‌هامان پر از سیاهی بود
شهر را از عزا درآوردند
گفت: ای گروه! هر که ندارد هوای ما
سر گیرد و برون رود از کربلای ما...
حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش
باید نماز بست نمازی به قامتش
