در خاک دلی تپنده باقی ماندهست
یک غنچۀ غرق خنده باقی ماندهست
تشنهٔ عشقیم، آری، تشنه هم سر میدهیم
آبرویی قدر خون خود، به خنجر میدهیم
به میدان میبرم از شوق سربازی، سر خود را
تو هم آماده کن ای عشق! کمکم خنجر خود را
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
بخواب بر سر زانوی خستهام، سر بابا
منم همان که صدا میزدیش: دختر بابا