چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه
بخواب بر سر زانوی خستهام، سر بابا
منم همان که صدا میزدیش: دختر بابا