تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
