سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
آنچه در سوگ تو اى پاکتر از پاک گذشت
نتوان گفت که هر لحظه چه غمناک گذشت
یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری