به کدام واژه بخوانمت، به کدام واژۀ نارَسا؟
به کدام جلوه بجویمت؟ متعالیا و مقدّسا!
کسی از باغ گل آهسته مرا میخواند
تا صفا، تا گل نورسته مرا میخواند
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم
گل، دفتر اسرار خداوند گشودهست
صحرا ورق تازهای از پند گشودهست