دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
قسم به ساحتِ شعری که خورده است به نامم
قسم به عطر غریبی که میرسد به مشامم
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
کعبه اسم تو، منا اسم تو، زمزم اسم توست
ندبه اسمِ تو، شفا اسم تو، مرهم اسم توست
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
با پای سر به سِیْر سماوات میرویم
احرام بستهایم و به میقات میرویم