ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
پس تو هم مثل همسرت بودی؟!
دست‌بسته، شکسته، زنده‌به‌گور
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
