عمری‌ست انتظار تو ای ماه می‌کشم
در انتظار مهر رخت آه می‌کشم
صبحی دگر می‌آید ای شب زنده‌داران
از قله‌های پر غبار روزگاران
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
ما را دلی‌ست چون تن لرزان بیدها
ای سرو قد! بیا و بیاور نویدها
دلم تنهاست، ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب
یکی از همین روزها، ناگهان
تو می‌آیی از نور، از آسمان
