و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
همیشه خاکی صحن غریبها بد نیست
بقیع، پنجره دارد اگرچه مشهد نیست
باز گویا هوای دل ابریست
باز درهای آسمان باز است