و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
