خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
نشان در بی‌نشانی‌هاست، پس عاشق نشان دارد
شهید عشق هر کس شد مکانی لامکان دارد
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
ماییم ز قید هر دو عالم رَسته
جز عشق تو بر جمله درِ دل بسته
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
