ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
کلامش سنگها را نرم میکرد
دلِ افسردگان را گرم میکرد
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
ای مشعل دانش از تو روشن
وی باغ صداقت از تو گلشن
این چه خروشیست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
شروع نامهام نامی کریم است
که بسمالله الرحمن الرحیم است
قیامت غم تو کمتر از قیامت نیست
در این بلا، منِ غمدیده را سلامت نیست