ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
