آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچ‌کس دلاور نیست
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
