ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم