ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
