ای دل‌نگران که چشم‌هایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دل‌ها، در اوست
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
