خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرینتر کند در لحظههای تشنه کامت را
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
هر دم از دامن ره، نوسفری میآمد
ولی این بار دگرگون خبری میآمد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
