چه در هیبت، چه در غیرت، چه در عشق، اولین هستی
که بر انگشتر فضل و شرف همچون نگین هستی
رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود