او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
خبر رسید که در بند، جاودان شده‌ای
ز هر کرانه گذشتی و بی‌کران شده‌ای
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانه‌ات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
