او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
