او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
بر قرار و در مدارِ باوفایی زیستی
ای که پیش از کربلا هم کربلایی زیستی
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
بوی خداست می‌وزد از جانبِ یمن
از یُمنِ عشق رایحه‌اش می‌رسد به من
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
