سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
او خسته‌ترین پرنده‌ها را
در گرمی ظهر سایه می‌داد
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
