غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
