درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
تو قلّهنشین بام خوبیهایی
تنها نه نشان که نام خوبیهایی
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
فریاد اگرچه در تو پنهان بودهست
خورشید تکلّمت فروزان بودهست