غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتش‌دان شده
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
