ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
به همین زودی از این دشت سپیدار بروید
یا لثارات حسین از لب نیزار بروید
سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است
با خودش می‌برد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
این جاده که بی‌عبور باقی مانده
راهی‌ست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست
