از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
باید از فقدان گل خون‌جوش بود
در فراق یاس مشكی‌پوش بود
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
