گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده