آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
دری که بین تو و دشمن است خیبر نیست
وگرنه مثل علی هیچکس دلاور نیست
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
هجده بهار رفت زمین شرمسار توست
آری زمین که هستی او وامدار توست
الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم
نه تنها سر، برایت بلکه از سر بهتر آوردم