وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
تا باد مرکبیست برای پیام تو
با هر درخت زمزمهوار است نام تو
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
