کجاست جای تو در جملۀ زمان که هنوز...
که پیشازاین؟ که هماکنون؟ که بعدازآن؟ که هنوز؟
در این سحر که سحرهای دیگری دارد
دل من از تو خبرهای دیگری دارد
بر روی نیزه ماه درخشان برای چه؟
افتاده کنج صومعه قرآن برای چه؟
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی