ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
سجاد! ای به گوشِ ملائک، دعای تو
شب، خوشهچینِ خلوت تو با خدای تو
ای پر سرود با همۀ بیصداییات
با من سخن بگو به زبان خداییات
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
ای ریخته نسیم تو گلهای یاد را
سرمست کرده نفحهٔ یاد تو باد را
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی