عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
وقت وداع فصل بهاران بگو حسین
در لحظههای بارش باران بگو حسین
شَمَمتُ ریحَکَ مِن مرقدِک، فَجَنَّ مشامی
به کاظمین رسیدم برای عرض سلامی
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی