دریا بدون ماه تلاطم نمیکند
تا نور توست، راه کسی گم نمیکند
دل را به نور عشق صفا میدهد نماز
جان را به ياد دوست جلا میدهد نماز
تا بر شد از نیام فلق، برق خنجرش
برچید شب ز دشت و دمن تیره چادرش
دنیای بیامام به پایان رسیده است
از قلب كعبه قبلۀ ایمان رسیده است
