ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
برگرد ای توسل شب‌زنده‌دارها
پایان بده به گریۀ چشم‌انتظارها
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود
