خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
ماییم ز قید هر دو عالم رَسته
جز عشق تو بر جمله درِ دل بسته
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است