مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده